De jaarlijkse Update van Peter Mandel ging over de Prefrontale Cortex. Daar ligt alle informatie en de conditionering die ieder individu meedraagt in het leven opgeslagen.
Wat is de Prefrontale Cortex (PFC) nu precies en waarom is die belangrijk?
De PFC bevindt zich aan de voorkant van de hersenen en ligt daarmee direct achter het voorhoofd.
De PFC wordt gevoed met informatie van alle sensorische gebieden van de hersenen. Dat zijn de ogen, oren, voelen (zowel emotioneel als de tastzin), reuk en het zenuwstelsel.
En alles wat je ooit hebt meegemaakt en wat je heeft gevormd tot wie je nu bent ligt daar opgeslagen.
Er wordt gezegd dat de PFC datgene bevat wat de mens tot mens maakt: een rationeel, sociaal handelende persoonlijkheid.
Dit deel van de hersenen heeft ongeveer 25 jaar nodig om volledig tot ‘rijpheid’ te komen en daarmee zijn dus de eerste 25 jaar van iemands leven hiervoor belangrijk.
Verband met de linker wijsvinger.
In de wijsvingers, zowel links als rechts, zijn de meridianen van Dikke darm en Zenuwdegeneratie (volgens Voll) vertegenwoordigd. Deze laatste noemen we ook wel de meridiaan van de wervelkolom. Links is dan vooral de verbinding met het ruggenmerg te vinden.
Daar ligt het eerste verband met de PFC: volgens de Kirlianfoto-kaart, ligt bovenaan de top van de wijsvinger een punt voor de medulla oblongata oftewel het Verlengde ruggenmerg: dat deel van het zenuwstelsel dat net boven de bovenste nekwervel de hersenen binnengaat. Daar geeft het alle boodschappen van onder (= van je teentoppen tot die bovenste nekwervel) naar je hersenen door. En omgekeerd: de PFC zorgt ervoor dat alle boodschappen van wat je zintuigen zien, horen en voelen verwerkt worden door je lichaam.
Een voorbeeld: je loopt op straat en wilt oversteken: net op tijd spring je weg voor een fietser die toch nog even het zebrapad neemt. De impuls van je ogen gaat direct via een waarlijk ingenieus systeem van je motoriek en zenuwstelsel naar je benen zodat je stopt met oversteken.
Hier is je PFC en alles wat je geleerd hebt over zelfbehoud en instincten bij betrokken.
Nog een voorbeeld: als er in je verleden bepaalde conditioneringen zijn ontstaan waardoor je een gebrek aan zelfvertrouwen hebt ontwikkeld, beïnvloedt dat ook dit systeem. De twijfel laat je aan de ene kant een stap vooruit willen doen en tegelijkertijd lijkt een andere innerlijke kracht je daarvan te weerhouden. Gevolg: spanning in je lichaam: vooruit/achteruit impuls; emotioneel: zal-ik/zal-ik-niet; geestelijk: ‘ik ben niet goed genoeg, voel me onzeker, of alle varianten op dat thema. Dit noemen we ook wel de innerlijke tegenstrijdigheden.
Ik heb als titel van deze nieuwsbrief ‘moeten’ als onderwerp genomen. Dit is een conditionering die ik in mijn praktijk heel veel tegenkom. Het woord impliceert alles wat met tegenstellingen te maken heeft: onze verwachtingen en wensen over onszelf en anderen.
- ‘Meer moeten sporten’
– Gezonder moeten eten
– Minder moeten eten
– Jij zou eens vaker aardiger moeten zijn
– Jij zou eens meer moeten mediteren
Elke keer als ‘moeten’ de kop op steekt, heeft dat gevolgen voor het zenuwstelsel.
Impuls naar voren en tegelijkertijd naar achter, ofwel: het conflict tussen wat we verwachten van onszelf en wat we graag zouden willen of ten diepste nodig hebben, zoals zorg en zachtheid voor onszelf.
De PFC omvat al die conditioneringen en de gevolgen laten zich raden in het lichaam: hoofdpijn, buikpijn, spierspanning, stress en tal van andere mogelijke verschijnselen.
Om te beginnen willen we met onze behandelingen het lichaam laten ontspannen, dan komt de rest vanzelf en komen de inzichten en het bewustzijn over de conditioneringen langzaam boven drijven.
Hier mijn tips, zodat je je cliënten en jezelf kunt laten ontspannen van ‘moeten’ naar ‘mogen’ of ‘bereidheid’.